ÂŞIK MEHMET SARICA

ÂŞIK MEHMET SARICA

            10.03.2005 tarihini gösteriyordu takvimler. Görev yaptığım okuluma elinde kitaplarla birkaç dostum ile ilk defa gördüğüm bir adam geldi.

            Oturduk, hasbıhal ettik.

            Adı Mehmet Sarıca… Kendisi “Âşık Mehmet Sarıca” dedi.

            Elinde “Yorgun Hayat” adlı bir şiir kitabı vardı. İmzalayarak bir kitap da bana hediye etti. Ona “Kimsin? Nerelisin?” diye sordum.

            1955 yılında Saimbeyli’nin Payamburnu köyünde doğmuş. 1961 yılında Kahramanmaraş’ın Göksün ilçesinin Hacıkodal Köyünde ilkokula başlamış. 1975 yılında Kadirli’ye yerleşmiş. Hâlâ Kadirlide ikamet etmekteymiş. Kadirlide düzenlenen Turp festivalinde şiir yarışmasına katılmış. Yapılan şiir yarışmasında şiiri birinci gelmiş.

            O gün kendisi ile sohbet ettik. Birbirimizin telefonunu aldık. Arada bir hal hatır sorarız.

            Bana verdiği “Yorgun Hayat” kitabındaki şiirlerini okudum. Şiirlerinde Karacaoğlan izini bulmanız mümkün. Toroslarda yetişen her Âşık gibi aşk, bahar, doğa, memleket şiirleri yazmış.

            Saimbeyli’nin en ücra köyü olan Payamburnu köyünden ayrılmış ama köyüne olan bağlılığını hiçbir zaman inkâr etmemiş. Bir şiirinde:

            “Köyüm Payamburnu etrafı dağlar

Bozuldu bahçeler duruyor bağlar

Gözüm senin için kanlı yaş ağlar

Gözümün yaşını sil benim sunam

İlçem Saimbeyli ilim Adana

Bir gecede misafirin odana

Senin için minnettarım babana

Babanın gönlünü yap benim sunam” demektedir.

“Saimbeyli” adlı şiirinde:

“Payamburnu Karakuyu

Aksacın’da yoktur suyu

Yardibi, Himmetli köyü

Senin kolun Saimbeyli” demektedir.

Memleket ve ülkedeki olaylara da seyirci kalmayan Sarıca:

“Karışmayın siz körfeze

Faturası çıkar bize

Bir mesajın vardır size

Durduralım bu savaşı” diyerek körfez savaşına karşı olduğunu dile getirmiştir.

Öğretmenlere, doktorlara, hemşirelere ve bazı meslek gruplarında şiirler yazan Sarıca, “Doktor ve Hasta” şiirinde:

“Yavrum hasta çeker acı

Alamıyom ben ilacı

Yokluk fakirlerin tacı

Mevlam sabır ver kuluna” demektedir.

“Gündüzüyle gecesiyle

Cümlesiyle hecesiyle

Genciyle kocasıyla

Hörmetim var öğretmene” diyerek öğretmene saygısını sunmuştur.

“Ok kirpiğin, hilal kaşın

Ağzında incidir dişin

Aşkınla mecnun olmuşum

Leyla’yı sevdim bir kere” gibi birçok şiirinde aşkı işlemiştir.

Âşık Mehmet Sarıca şiirlerini yazarken heceli yazmaya özen göstermiştir. Kullandığı dilde genellikle yöre ağzı hâkimdir. Yeteri kadar eğitim almadığı için kafiye, hece ve duraklarda sapmalar olsa da yöresinin sesi olmak için çaba sarf eden Âşık Mehmet Sarıca’ya çalışmalarında başarılar dilerim.