MAHMUT TUNAR

MAHMUT TUNAR

            İnsan eskilere dalar mı? Dalar. Kaybettiğimiz değerleri bulabilmek için çırpınıp duruyorum. Allah’ta yardım ederse ediyor işte. Bir bakıyorsunuz beklemediğiniz bir yerlerden elinize bir şeyler geçiyor. Ummadığınız insanlar ummadığınız fikirler veriyor. Size düşen, sadece dikkatli olmak... Bulduğunuz şeylerin değerini anlamaya çalışmak. Bunu için de her şeyden önce önyargılarınızdan kurtulacaksınız. Eskiden beri gördüklerinize yeni bir gözle bakacaksınız. Ben eminim ki, yeni gördükleriniz ile eskiler birleşip yeni fikirlere sahip olacaksınız.

            İsterseniz bir deneyin. En yakınızdakine yeni bir gözle bakın. Hemen masadan başlayın. Oturduğunuz sandalyeden, seyrettiğiniz televizyona kadar bir bakın. Her şey yerli yerinde mi?

Sonra yaşınıza göre geçmişi bir düşünün. Hangi insanların diğer insanlardan farklı bir meziyeti var.

Ben bu gün Mahmut Tunar’ı düşündüm. Yarın kimi düşünürüm, orasını bilmiyorum. Belki de sizin en yakınınıza bir selam veririm. Gelin bu gün Mahmut Tunar’la ilgili düşüncelerimi sizinle paylaşalım.

Ben çocuktum. Belki de delikanlılık çağımın ilk yıllarıydı. Küçük ilçemizin tek caddesinde yürürken rahmetli Teke Hacı’nın kahvesinin önünde iyi giyimli oturan adam hep dikkatimi çekerdi. O adamın bazen başına kalabalıklar toplanır, bazen de tek başına kalır uzaklara dalardı. Caddede yürürken yeri incitmemeye özen gösterten bu adamın duruşunda, bakışında ve tavırlarında bir farklılık sezerdim. En çok dikkatimi çeken düzgün giyimi ve tavırlarıydı. Çok net hatırlıyorum. Üzerinde beyaz bir takım elbisesi vardı. Elinde siyah bir tespih ve elleri arkaya bağlanmış caddede yürüyordu. Bir ara göz göze geldik. Bana göz attı. Ve gülümsedi. Ben de hafif kızarıp gülümsemiştim.

O adamın Âşık Mahmut Tunar olduğunu biliyordum. Ben de şiirler yazıyordum. İnsanlar onun başına toplanır, o da yazdığı şiirleri okurdu. Heveslenirdim. Ona yaklaşıp şiirlerimi göstermek isterdim. Ama bir türlü cesaret edemezdim. Hiç de edemedim. Ona yazdığım şiirleri gösteremedim.

Aradan yıllar geçti. O ölmüş, ebediyete intikal etmiş. Ne zaman öldü, nerde öldü bilmiyorum. Geçenlerde evladı ile karşılaştık. 1984 yılında öldüğünü söyledi. Anladım ki benim memleketten uzak kaldığım yıllarda ölmüş. Hayat hikâyesini araştırdığımda 1333 yılında Sivas ilinin İmraniye ilçesine bağlı Karataş köyünde doğduğunu Milli mücadele yıllarında Sivas’tan göç ederek Saimbeyli’ye geldiklerini öğrendim.  İşsizlikle ve yoksullukla geçen ömründe her zaman kaleme sarılan Mahmut Tunar’ın şiirlerini çok iddialı yazmadığı, gördüğü olayları ve yaşadıklarını dile getirdiği görülmektedir. Düzenin olumsuzluklarını dile getirirken milli ve manevi değerlere hep sadık kalmayı tercih eden Âşık, modaya ve erkeklerin kadın gibi giyinmelerine karşı fikirlerini şiirlerinde dile getirmiştir.  Tembelliği ve kahvede boş boş oturmayı şu sözlerle dile getirmiş.

“Alışma kahveye soğursun işten

İşine gücüne baksan olmaz mı?

Hayatını koru gelecek kıştan

Bol odunla ocak yaksan olmaz mı?”

Kadın gibi giyinen erkeklere çok kızan Âşık;

“Bazı oğlanlar kıza benziyor

Kız diye erkekler sulanır ona.

Şekilleri soğuk buza benziyor

Kendi tipindeki dolanır ona.”

Yazdığı şiirlerde komünizmi de eleştiren Tunar,

“Sıfatında sezilir orak çekici

Fırsatı bulursa tohum ekici

Türklük temelini kökten sökücü

Anarşist yaratır hızından belli” demektedir.

Onunla ilgili biraz araştırma yaptım. Elime iki kitabı geçti. “Yılların verdiği ilham ve günlük hatıralar ile son durak 2” adlı iki kitap. Ayrıca da hiçbir yerde yayınlanmamış bazı şiirleri. Yayınlanmayan şiirler muhtemelen ömrünün son yıllarında yazılmış.  Ve demiş ki Mahmut Tunar:

ÖLÜM BANA YAKIN

Soldu artık gonca gülüm

Bana göre yakın ölüm

Hakkı seven temiz kulum

Hak aşkına doğru yolum

Ayan oldu ölüm günüm

Sevenlere vardır ünüm

Hakka karşı doğru dinim

Kalleşlere vardır kinim

Şimdi sinmez ne yesem de

Çıkmaz oldu gür sesimde

Geri kaldım her besimde

Zehir gördüm su tasımda

Sırlar sana ayan Mahmut

Yüce Haktan bekle umut

Geçmişleri artık unut

Meleklerle gönül avut

Âşık Mahmut TUNAR

Kenarlarda köşelerde kalan Mahmut Tunar ve onun gibilerin araştırılması gerektiğini düşünüyorum.

Mekanı cennet olsun.